Financiën Het provinciebestuur stemt haar beleid af op de beschikbare middelen. Dat doet zij zorgvuldig in het besef dat dit belastinggeld is ten dienste van de inwoners. De begroting is structureel in evenwicht. Waar mogelijk zal zij samen met haar partners afspraken maken over de financiering van het voorgestane beleid. Dat kan zijn door het aangaan van constructies die gezamenlijke financiering behelzen, of door (gezamenlijke) acties richting het Rijk of Europese subsidies. Ook kan de provincie de regionale ontwikkeling of verduurzaming stimuleren door het beschikbaar stellen van alternatieve financiële instrumenten. Om ambitieus provinciaal beleid te kunnen financieren, zal de provincie haar eigen organisatie zo efficiënt mogelijk moeten inrichten. Organisatorische samenwerking met gemeenten en andere provincies kan daaraan een belangrijke bijdrage leveren.

Onze keuzes

• Een provincie die jaarlijks zorgt voor een voor de bewoners inzichtelijke en toegankelijke begroting. Daarnaast wil de ChristenUnie dat er een publieksvriendelijke infographic van de begroting wordt gemaakt.
• In de begroting is een doelenboom opgenomen die duidelijk maakt aan welke maatschappelijke doelen de provincie werkt. Aan de maatschappelijke doelen zijn programmadoelen gekoppeld die indicatoren hebben die passen bij de ontwikkeling van het programma.
• Kritische zelfreflectie is nodig. Daarom maakt de provincie geld vrij voor onderzoek naar haar eigen beleid. Extern door de Randstedelijke Rekenkamer en intern door een onafhankelijk gepositioneerde onderzoeksgroep.
• De provincie zorgt voor een jaarlijks structureel sluitende (meerjaren)begroting.
• Het eigen vermogen van de provincie ZuidHolland bedraagt circa 850 miljoen euro, dat voor circa 700 miljoen euro bestaat uit bestemmingsreserves. Via de exploitatierekening worden jaarlijks vele miljoenen euro’s onttrokken en toegevoegd aan de bestemmingsreserves. Deze systematiek draagt niet bij aan een transparante begroting en jaarrekening. Daarom pleit de ChristenUnie ervoor om de bestemmingsreserves zo veel mogelijk af te bouwen en de systematiek van begroten te wijzigen. Dit geldt ook voor de zogenaamde ‘gesloten systemen’. Provinciale Staten moeten integraal kunnen besluiten over hoe zij eventueel overblijvend geld op een andere wijze inzetten.
• De provincie hanteert momenteel verschillende systemen voor risicobeheersing. De provincie gaat in de toekomst uitsluitend werken met de paragraaf ‘weerstandvermogen’. Alle aparte risicoreserves worden opgeheven. Een weerstandratio van 1,0 is voldoende; voor elke euro aan ingeschat risico is 1 euro dekking voldoende.
• Het huidige systeem van belastingheffing door opcenten op de motorrijtuigenbelasting staat ter discussie. De ChristenUnie is voorstander van een eigen belastinggebied voor de provincie omdat dat recht doet aan de open huishouding van de provincie. Een nieuw belastinggebied voorkomt stapeling van belastingen door verschillende overheden op een bepaald gebied en heeft geen prikkels in zich die binnen Nederland tot afname van de solidariteit leiden. Bij de introductie zien we erop toe dat groepen burgers niet onnodig zwaar worden belast.
• De provincie verhoogt de belasting alleen als grote maatschappelijke opgaven (bijvoorbeeld milieu- en klimaatbeleid en mobiliteit) aantoonbaar vragen om extra investeringen. De opbrengsten worden standaard gecompenseerd voor loon- en prijsstijging.